Epiphone 1959 Les Paul Standard Factory Burst

Ik heb al vier van de Burstbucker Outfit Epiphones. Eén daarvan is de Lazarus. Ik vind ze allemaal erg mooi. Wat me hier aansprak waren de custom buckers. Merk je echt een verschil?
Kort antwoord ... Ja. De Burstbuckers zijn al geweldig. De Custombuckers klinken nog beter. Dat alleen al is een goede reden om de veel duurdere huidige versie te kopen. Ik wilde eigenlijk de Greeny kopen en had gerekend op €1300; toen was er opeens sprake van €1500, maar uiteindelijk was dat gewoon de dollarprijs, want hier in Duitsland kost hij €1700! Dat had ik me echt niet gerealiseerd. Maar de €1300 hier is redelijk voor mij.

De afwerking is onberispelijk. De toets van de mijne is erg donker en mooi gestructureerd. Laurier in plaats van palissander vind ik niet erg, maar anderen wel. Gewicht 3,8kg. Het elektronicacompartiment is beter "opgeruimd" dan bij de anderen. Kan toeval zijn. De stopbar is erg licht. De brug is beter dan op de voorgangers, zelfs dichter bij het origineel. De hals is doorlopend, wat ik al ken van de Lazarus. Dan de Gibson kop. Ziet er goed uit, draagt ook bij aan de hogere prijs, klinkt natuurlijk niet beter, maar het heeft wel iets. De MOP inleg ziet er ook geweldig uit. De hals is voor mij ideaal omdat hij iets dunner is dan zijn voorgangers. De afwerking is ook mat, maar om wat voor reden dan ook ziet het er waardevoller uit.

Ik had aanvankelijk overwogen of ik 2-3 jaar wilde en kon wachten in de hoop er eentje tweedehands te kunnen "schieten" voor misschien €900. Maar ten eerste wilde ik niet zo lang wachten en ten tweede zou dat met de Lazarus ook niet gelukt zijn. In de tussentijd kun je ze alleen krijgen met een meerprijs, als die er al is, en niet met korting.
Conclusie: Geweldige gitaar voor een redelijke prijs voor een Epiphone van dit ontwerp en deze kwaliteit. Maar er is geen vergelijkbare Gibson voor dat geld.