Fender American Performer Stratocaster HSS RW 3-Color Sunburst

Deze HSS Strat is mijn eerste Fender of Strat ooit. De levering was snel door Musikhaus Kirstein , dus nogmaals bedankt voor alles.

De gitaar ziet er erg goed uit en maakt een hoogwaardige indruk.
Nadat ik hem afgesteld had, toverde hij een grijns op mijn gezicht met zijn geluid. Hit,...... dat is precies wat ik wilde. Dus speelde ik het langzaam en merkte dat af en toe een toon niet helemaal klopte. Aangezien ik alleen Gibson Les Pauls en Jackson Floyd Rose gitaren gewend was, dacht ik bij mezelf, nou, ten eerste moet alles vrij bespeeld worden en moeten de snaren gestrekt worden, en ten tweede is het een ander systeem. Nadat ik zo'n 3 uur was blootgesteld aan een mega zuivere Fender Strat, wilde ik wel wat staimmstabilität.......but fiddlesticks hebben. Zodra ik ook maar een beetje naar de tremolo-hendel keek, gleed ik tot een 1/4 toon omhoog of omlaag.
Het was eigenlijk het Fender geluid versus de stabiliteit van de stemming.
Stuur ik het terug en krijg ik een nieuwe of direct geld terug...... wat is goed?!
Maar omdat het geluid me overstemde, wilde ik het koste wat kost houden. Dus haalde ik de touwtjes er weer af en ging er met een vergrootglas op af. Alles nog eens nagekeken en het zadel bijgevijld, met grafietpasta ingesmeerd, enzovoort.
Dan bleef er nog één ding open, ....... de mechaniek.

Zijn ze stevig?

NEE!

..... Ik kon 5 van de 6 monteurs zonder gereedschap met de hand van de kopplaat losschroeven.
Geen woorden. ?
De monteur in Corona, Californië moet gek geworden zijn.
Dus stemknoppen vast, earnie ballen op en ta-da, ....... Nu had ik hem, een stemvaste Fender HSS Strat met een dodelijk geluid. (Geluidssensatie is zeker subjectief, maar voor mij = "Bulls Eye" )
Dus wat bloed en zweet, maar uiteindelijk een super, geweldig instrument gekregen. Prijs prestatie past er zeker bij.
Een duidelijke koopaanbeveling voor de HSS.

Als "oude" gitarist, geboren in 1956, moet ik het opnemen voor de nieuwe instrumenten, gezien alle hype over de oude dingen. Ik heb een USA Strat gehad uit elk decennium sinds de jaren zeventig en geen van deze gitaren was zo zuiver gebouwd als deze zwarte schoonheid. Ik heb ze ook steeds weer verkocht. De vorm van de American Performer Strat is sensationeel. Het omhelst het lichaam zo stevig dat ik het alleen maar wil vasthouden. En de afwerking is zo sensationeel en glad dat het niet eens een vingerafdruk achterlaat. Het geluid is fenomenaal. Zoiets heb ik nog nooit gehoord. Ik speel het over een Marhall JVM 205 met een Marshall 4x12 cabinet uit 1973. En hij is tot in de puntjes gestemd, alleen de 009 snaren, die eigenlijk ook goed zijn, zijn vervangen door 010 Gibson Brightwires, zodat er meer spanning op staat, want ik raak de snaren behoorlijk hard. Kortom, dit is mijn droom Strat en ook mijn laatste. Meer Strat dan dit kun je niet krijgen. En ik laat me ook niet verleiden tot duurdere instrumenten, want deze Performer Strat doet alles als ik hem goed bespeel.